GAPS - what is it?
Czym jest GAPS? Zespół psychologiczno-jelitowy GAPS wyjaśnia uwarunkowania, które stoją za wieloma problemami natury psychicznej i fizycznej. Występują one u dzieci oraz osób dorosłych w postaci autyzmu, ADHD/ADD, dysleksji, dyspraksji, depresji, schizofrenii, psychozy maniakolno-depresyjnej, zaburzeń łaknienia, zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych i wielu innych.
Zespół psychologiczno-jelitowy GAPS to zależność pomiędzy funkcjonowaniem mózgu człowieka, a jego układem trawiennym i odpornościowym. Termin ten został stworzony w 2004 roku przez dr Natashę Campbell-McBride, lekarza neurologa i dietetyka w wyniku wieloletniej pracy z setkami dzieci i dorosłych z neurologicznymi i psychicznymi problemami takimi jak: zaburzenia spektrum autyzmu, zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami koncentracji (ADHD/ADD), schizofrenia, dysleksja, dyspraksja, depresja, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, psychoza maniakalno-depresyjna oraz z innymi problemami psychiatrycznymi i neuropsychologicznymi.
Więcej informacji o zespole psychologiczno-jelitowym GAPS - jak powstaje, rozwija się i jak efektywnie go leczyć przy pomocy diety - znajdziesz w książce dr Campbell-McBride „Zespół psychologiczno-jelitowy GAPS”
Aby uzyskać ogólne zrozumienie czym jest GAPS, przeczytaj poniższy artykuł autorstwa Dr Campbell-McBride.
Zespół psychologiczno-jelitowy GAPS
Dr. N. Campbell-McBride
Żyjemy w świecie szerzących się epidemii. Zaburzenia spektrum autyzmu, zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami koncentracji (ADHD/ADD), schizofrenia, dysleksja, dyspraksja, depresja, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, psychozy maniakalno-depresyjne oraz inne problemy psychiatryczne i neuropsychologiczne u dzieci i młodych ludzi stają się coraz bardziej powszechne.
W praktyce klinicznej uwarunkowania te często współistnieją ze sobą. Dziecko z autyzmem jest często nadpobudliwe i dyspraksyjne. Prawie 50% przypadków dysleksji współistnieje z dyspraksją, a u 25-50% dzieci nadpobudliwość występuje z dysleksją i dyspraksją. Dzieci z powyższymi uwarunkowaniami często zapadają na depresję, a kiedy dorastają, mają większą skłonność do nadużywania różnych substancji i alkoholizmu niż ich rówieśnicy. Młody człowiek, u którego diagnozuje się schizofrenię, na ogół cierpiał w dzieciństwie z powodu dysleksji, dyspraksji i/lub nadpobudliwości (ADHD/ADD). Schizofrenia i psychoza maniakalno-depresyjna są często opisywane jako dwie strony tej samej monety. Stworzyliśmy różne diagnostyczne pudełka próbując dopasować do nich naszych pacjentów, ale współczesny pacjent nie pasuje do żadnego z nich w całości. Współczesny pacjent w większości przypadków pasuje do zawiłego spektrum splatających się ze sobą uwarunkowań neurologicznych i psychiatrycznych.
Kiedy przeprowadzamy badania kliniczne takich pacjentów, stwierdzamy, że oprócz tzw. problemów psychicznych, są oni bardzo chorzy fizycznie. Problemy trawienne, niedożywienie, alergie, astma, egzema, chroniczne zapalenie pęcherza, brak łaknienia dopełniają obrazu.
Jaki jest typowy scenariusz w leczeniu klinicznym?
Ważne jest, aby przed zbadaniem pacjenta zapoznać się z historią chorób rodziców. Ilekroć pytamy o rodziców, ludzie od razu myślą o genetyce. Jednak oprócz cech genetycznych, rodzice, a szczególnie matka, przekazują dzieciom coś bardzo ważnego : indywidualną mikroflorę jelit. Niewielu wie, że dorosła osoba ma w swoim organizmie około 2 kg bakterii jelitowych. Ilość komórek w tej makrobiotycznej masie przewyższa ilość komórek ludzkiego ciała. Jest to skomplikowany mikroświat, w którym pewne bakterie muszą dominować, aby utrzymać nas w zdrowiu psychicznym i fizycznym. Ich rola dla naszego zdrowia jest tak istotna, iż nie możemy sobie pozwolić, aby je ignorować. Temat flory bakteryjnej jelit dziecka zostanie omówiony szczegółowo w dalszej części . Teraz wróćmy do źródła flory bakteryjnej rodziców dziecka.
Po przeanalizowaniu setek przypadków zaburzeń neurologicznych i psychiatrycznych u dzieci, ukazał się typowy obraz zdrowia ich matek.
Typowa nowoczesna matka nie była karmiona piersią, gdyż urodziła się w latach 60siątych lub 70siątych, kiedy karmienie piersią nie było w modzie. Dlaczego to ważne? Ponieważ wiadomo, że dzieci karmione butelką mają zupełnie inną florę bakteryjną niż dzieci karmione piersią. Ta upośledzona flora bakteryjna u dzieci karmionych butelką predestynuje je do zapadania na pewne choroby. Mając zaburzoną florą bakteryjną od urodzenia, typowa nowoczesna mama ma za sobą sporą serię kuracji antybiotykowych w dzieciństwie i w młodości. Powszechnie wiadomo, że antybiotyki poważnie upośledzają florę bakteryjną jelit, ponieważ wyniszczają korzystne szczepy bakterii. W wieku około 16 lat, czasami nawet wcześniej, młoda kobieta zaczęła zażywać pigułki antykoncepcyjne i zażywała je przez sporo lat, zanim założyła rodzinę. Środki antykoncepcyjne mają katastrofalny wpływ na florę bakteryjną jelit. Jedną z głównych funkcji korzystnych bakterii w jelitach jest kontrolowanie około 500 różnych znanych nauce patogenów, złych i oportunistycznych mikrobów. Kiedy zniszczymy korzystne bakterie, oportuniści wykorzystują sytuację i namnażają się w liczne kolonie i zasiedlają spore obszary układu trawiennego. Współczesna dieta obfitująca w przetworzone jedzenie i fast foody dostarcza patogenom idealnego pokarmu i była to typowa dieta współczesnej matki w dzieciństwie i młodości. Wziąwszy pod uwagę wszystkie powyższe czynniki, młoda mama zanim zdecyduje się mieć potomstwo, ma znacznie upośledzoną florę bakteryjną. I rzeczywiście, kliniczne objawy dysbiozy ( zaburzonej flory bakteryjnej) występują prawie u 100% matek dzieci z neurologicznymi i psychiatrycznymi problemami. Najczęstsze problemy zdrowotne matek to zaburzenia trawienne, alergie, choroby autoimmunologiczne, zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS), zespół chronicznego zmęczenia, bóle głowy i problemy skórne.
Dziecko rodzi się ze sterylnymi jelitami. Mniej więcej w ciągu pierwszych 20 dni życia powierzchnia jelit dziecka jest zasiedlana przez różne mikroby. Ta flora jelitowa będzie miała ogromny wpływ na zdrowie dziecka przez resztę życia. Skąd pochodzi ta flora bakteryjna? Głównie od matki, która przekazuje swoją mikroflorę nowonarodzonemu dziecku.
Flora bakteryjna jelit nie jest czymś, czemu poświęcamy wiele uwagi. A jednak funkcje, jakie flora bakteryjna spełnia są tak istotne, iż prawdopodobnie nie przeżylibyśmy, gdyby nasz układ trawienny został wysterylizowany.
Jej pierwszą i najważniejszą funkcją jest prawidłowe trawienie i wchłanianie pokarmu. Jeśli dziecko nie nabędzie odpowiedniej, zrównoważonej flory jelitowej, wówczas nie będzie trawiło i wchłaniało jedzenia prawidłowo, i będzie cierpiało na różne objawy niedożywienia. I to właśnie obserwujemy zarówno u dzieci jak i dorosłych z trudnościami w uczeniu się, psychicznymi problemami i alergiami. Wielu z tych pacjentów jest niedożywionych. Nawet w przypadkach, kiedy dziecko rośnie dobrze, badania wykazują typowe objawy niedożywienia. Najczęstsze niedobory stwierdzone u takich pacjentów to: magnez, cynk, selen, miedź, wapń, mangan, siarka, fosfor, żelazo, potas, wanad, bor, witaminy B1, B2, B3, B6, B12, C, A, D, kwas foliowy, kwas pantotenowy, kwasy tłuszczowe omega-3,6,9, tauryna, kwas alfa-ketoglutarowy, glutation i wiele innych aminokwasów. Ta typowa lista niedoborów żywieniowych zawiera niektóre składniki odżywcze niezbędne do normalnego rozwoju i funkcjonowania mózgu dziecka, układu odpornościowego i pozostałych organów.
Oprócz trawienia i wchłaniania pokarmu, zdrowa flora jelitowa aktywnie syntetyzuje różnie składniki odżywcze: witaminę K, kwas pantotenowy, kwas foliowy, tiaminę (witaminę B1), ryboflawinę (witaminę B2), niacynę (witaminę B3), pirydoksynę (witaminę B6), cyjanokobalaminę (witaminę B12), różne aminokwasy i białka. Faktycznie, ludzie, u których zdiagnozowano nieprawidłową florę jelitową cierpią na niedobory tych składników odżywczych. Kliniczne doświadczenie wykazuje, iż najlepszym sposobem na uporanie się z niedoborami jest przywrócenie prawidłowej flory bakteryjnej w jelitach.
Większość dzieci i dorosłych z neurologicznymi i psychiatrycznymi problemami wygląda blado i ziemiście. Nic dziwnego, że badania wykazują różne poziomy anemii. Aby mieć zdrową krew potrzebujemy wielu różnych składników odżywczych: witaminy (B1, B2, B3, B6, B12, K, A, D, itd.), minerały (Fe, Ca, Mg, Zn, Co, Se, bor, itd.), niezbędne aminokwasy i tłuszcze. Pacjenci z tymi problemami nie tylko nie mogą przyswajać składników odżywczych z pożywienia, ale również nie mają możliwości produkowania ich we własnym organizmie. Ponadto, ludzie z upośledzoną florą jelitową często mają pewne grupy bakterii chorobotwórczych w jelitach, które lubią żelazo (Actinomyces spp., Mycobacterium spp., chorobotwórcze szczepy E.Coli, Corynebacterium spp i wiele innych). Konsumują one żelazo dostarczane z pokarmem pozostawiając organizm z niedoborem Fe. Niestety, podawanie żelaza w postaci suplementu jedynie wzmacnia te bakterie i nie leczy anemii. Aby pozbyć się anemii trzeba dostarczyć całej gamy składników odżywczych wymienionych wcześniej, których źródłem jest zdrowa flora jelitowa.
Oprócz bezpośredniego udziału w odżywianiu ciała, pożyteczne bakterie jelitowe pełnią rolę dozorcy układu trawiennego. Wyścielają całą powierzchnię jelita chroniąc go przed intruzami i toksynami z zewnątrz i zapewniając naturalną barierę i produkując wiele antybakteryjnych, antywirusowych i przeciwgrzybicznych substancji. Równocześnie dostarczają błonie śluzowej jelit pożywienie. Szacuje się, iż 60-70% energii, którą błona śluzowa jelit pozyskuje jest dostarczana przez żyjące tam bakterie. Nie dziwi więc fakt, że jeśli flora bakteryjna jest nieprawidłowa, układ trawienny nie może być zdrowy. Istotnie, u większości dzieci i dorosłych z zaburzeniami uczenia się, psychiatrycznymi problemami i alergiami współwystępują problemy trawienne. W wielu przypadkach problemy te są tak nasilone, że pacjenci (lub ich rodzice) mówią o nich na wstępie wywiadu medycznego. W niektórych przypadkach nie są one bardzo nasilone, ale po zadaniu pytania wprost, rodzice stwierdzają, że ich dziecko nigdy nie miało normalnego stolca, miało kolki, bóle brzucha i wzdęcia. Dorośli pacjenci opisują takie same symptomy. W przypadkach kiedy dorośli i dzieci byli zdiagnozowani przez gastroenterologów i stwierdzono procesy zapalne w jelitach, stwierdzano równocześnie zakleszczenie kału w jelitach. Dr. Andrew Wakefield i jego współpracownicy w szpitalu the Royal Free Hospital w Londynie pod koniec lat 90tych odkryli zespół zapalny w jelitach dzieci autystycznych , który nazwali autystycznym zapaleniem okrężnicy. Ludziom cierpiącym na schizofrenię zawsze towarzyszą poważne problemy trawienne. Dr. Curtis Dohan poświęcił wiele lat na badania zaburzeń trawiennych towarzyszących schizofrenii. Odkrył wiele podobieństw między chorobą trzewną, a stanem układu trawiennego u schizofreników. W mojej praktyce klinicznej stwierdzam, iż problemy trawienne i wszystkie inne symptomy typowe dla dysbiozy (zaburzonej flory bakteryjnej) pojawiają się dużo wcześniej niż problemy psychiczne, jeśli nie na początku życia. U dzieci i młodych ludzi z ADHD/ADD, zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi, depresją i innymi neuropsychologicznymi problemami często stwierdza się zaburzenia trawienne.
Jakie jeszcze objawy zaburzeń flory bakteryjnej są znane?
Dobrze funkcjonująca flora bakteryjna jest prawą ręką układu immunologicznego. Korzystne bakterie w jelicie zapewniają właściwą produkcję różnych komórek immunologicznych, immunoglobulin i innych czynników odporności. Co najważniejsze, utrzymują układ odpornościowy w równowadze. Typowy scenariusz u osoby w dysbiozą jelit to zaburzenie równowagi między dwoma głównymi filarami układu immunologicznego Th1 i Th 2 - przy czym Th1 jest niedoczynny, a Th2 wykazuje nadczynność. Skutkuje to alergiczną lub atopową reakcją układu odpornościowego na większość czynników środowiskowych.
Dziecko rodzi się z niedojrzałym układem odpornościowym. Zagnieżdżenie zdrowej, zrównoważonej flory bakteryjnej w pierwszych dniach życia odgrywa fundamentalną rolę w prawidłowym dojrzewaniu układu odpornościowego. Jeśli dziecko nie otrzyma właściwej flory bakteryjnej, jego układ immunologiczny jest upośledzony. Efektem są liczne infekcje leczone wieloma seriami antybiotyków, które niszczą układ immunologiczny i florę bakteryjną jeszcze bardziej. Najczęstsze infekcje w pierwszych dwóch latach życia u dzieci z neurologicznymi , psychologicznymi i atopowymi zaburzeniami to infekcje uszu, klatki piersiowej , gardła i liszajec. Równocześnie, w pierwszych dwóch latach życia, dziecko otrzymuje wiele szczepionek. Dziecko z upośledzonym układem odpornościowym nie reaguje na szczepionki we właściwy sposób. W większości przypadków szczepienia pogłębiają upośledzenie układu odpornościowego i przyczyniają się do chronicznych, uporczywych infekcji wirusowych i zaburzeń autoimmunologicznych u dzieci. Istnieje wiele opublikowanych badań dotyczących kondycji układu immunologicznego dzieci i dorosłych z zaburzeniami uczenia się i problemami psychiatrycznymi. Badania te wykazują poważne zaburzenia we wszystkich głównych typach komórek oraz immunoglobulinach pacjentów. Najczęściej spotykanymi przeciwciałami są podstawowe białko mielinowe (MBP) oraz włókniste białko aksonu neuronów (NSFP). Przeciwciała te atakują zarówno mózg jak i cały system nerwowy.
Tak więc współczesny pacjent, o którym tutaj mowa (dziecko lub dorosły) nie otrzymał prawidłowej flory bakteryjnej jelit na starcie, następnie flora ta została jeszcze bardziej zniszczona seriami antybiotyków i szczepionek, wskutek czego dzieci i dorośli cierpią z powodu problemów trawiennych, alergii, astmy lub egzemy. Ponadto, w organizmach ludzi, u których pojawiają się zaburzenia neurologiczne i psychiatryczne dzieją się jeszcze gorsze rzeczy. Bez kontroli korzystnych bakterii różne chorobotwórcze bakterie, wirusy i grzyby mają możliwość zasiedlić spore obszary układu trawiennego pacjenta i rozrosnąć się w spore kolonie. Dwie grupy najczęściej znajdowane podczas badań to drożdże m.in. gatunki Candida i rodzina bakterii Clostridia. Te patologiczne mikroorganizmy zaczynają trawić jedzenie na swój sposób produkując duże ilości różnych toksycznych substancji, które dostają się do krwioobiegu, a następnie do mózgu. Ilość i kompozycja toksyn jest bardzo indywidualna, co może powodować różne problemy neurologiczne i psychiatryczne. Wskutek braku lub niedoboru korzystnych bakterii w jelitach, układ trawienny zamiast dostarczać składników odżywczych, staje się głównym źródłem toksyn.
O jakich toksynach mowa?
Jest wiele jeszcze nie do końca zbadanych toksyn. Jednak niektóre poddano dokładnej analizie naukowej. Przyjrzyjmy się im.
Aldehyd octowy i alkohol
Najpopularniejszymi patologicznymi drobnoustrojami, które namnażają się w układzie trawiennym dzieci i dorosłych z neuropsychicznymi zaburzeniami są gatunki grzybów Candida. Drożdżaki te fermentują węglowodany wytwarzając alkohol oraz produkt uboczny aldehyd octowy. Jaki wpływ na organizm ma ciągły kontakt z alkoholem i aldehydem octowym?
Uszkodzenie wątroby upośledzające neutralizację leków, zanieczyszczeń i innych toksyn.
Uszkodzenie trzustki utrudniające wydzielanie enzymów trzustkowych, co wpływa niekorzystnie na proces trawienia.
Zaburzenia wydzielania kwasu żołądkowego .
Uszkodzenie układu immunologicznego.
Uszkodzenie mózgu skutkujące brakiem samokontroli, zaburzeniami koordynacji , zaburzeniami rozwoju mowy, agresją, upośledzeniem umysłowym, utratą pamięci i otępieniem .
Uszkodzenie nerwów obwodowych skutkujące upośledzonymi reakcjami zmysłowymi oraz słabym napięciem mięśniowym.
Uszkodzenie mięśni skutkujące upośledzoną zdolnością do skurczu i rozkurczu oraz osłabieniem mięśni.
Niedobory wynikające z upośledzenia trawienia i wchłaniania większości witamin, minerałów i aminokwasów. Najczęściej występują są niedobory witamin z grupy B i A.
Alkohol ma właściwości intensyfikowania toksyczności leków, zanieczyszczeń i innych toksyn.
Odmienny metabolizm białek, węglowodanów i lipidów.
Niezdolność wątroby do usuwania przepracowanych neuroprzekaźników, hormonów i innych produktów ubocznych normalnego metabolizmu. Skutkuje to gromadzeniem się tych substancji w organizmie powodując zaburzenia behawioralne i wiele innych problemów.
Aldehyd octowy jest uważany za najbardziej toksyczny produkt uboczny fermentacji alkoholowej. Jest to substancja chemiczna, po której czujemy się jakbyśmy mieli kaca. Każdy, kto doświadczył kaca wie, jakie to uczucie. Dzieci, które od urodzenia mają nieprawidłową florę bakteryjną z dużą ilością drożdżaków nie znają innego uczucia. Aldehyd octowy ma całe spektrum toksycznych oddziaływań na organizm. Jednym z najgorszych oddziaływań tej substancji jest zdolność zmieniania białka. Białka uszkodzone przez aldehyd octowy odpowiadają za wiele reakcji autoimmunologicznych. Dzieci i dorośli z neuropsychiatrycznymi problemami powszechnie posiadają przeciwciała atakujące ich własne tkanki.
Zidentyfikowano dotychczas około 100 gatunków Clostridia. Można je znaleźć w stolcach osób z autyzmem, schizofrenią, psychozą, w głębokiej depresji, paraliżem mięśni i zaburzeniami napięcia mięśniowego oraz innymi zaburzeniami neurologicznymi i psychiatrycznymi. Wiele gatunków Clostridia to normalni mieszkańcy flory ludzkiego jelita. Na przykład Clostridium tetani jest często spotykany w zdrowym jelicie ludzi i zwierząt. Powszechnie wiadomo, że tężec jest śmiertelną chorobą z powodu bardzo toksycznej neurotoksyny, którą produkuje Clostridium tetani. Clostridium tetani w jelitach jest pod kontrolą korzystnych bakterii i nie szkodzi nam, gdyż jego toksyny nie mogą przeniknąć przez ściany zdrowego jelita. Niestety, pacjenci, którymi się zajmujemy nie mają zdrowych ścian jelita. W jelicie z nieprawidłową florą bakteryjną ta silna neurotoksyna przedostaje się przez uszkodzoną błonę śluzową jelita, z krwią dostaje się do mózgu i upośledza rozwój psychiczny pacjenta. Wiele gatunków Clostridia (perfringens, novyi, septicum, histolyticum, sordelli, aerofoetidum, tertium, sporogenes, itd.) produkuje toksyny podobne to toksyn Clostridia tetanus jak również inne toksyny. Dr. William Shaw w laboratoriach Great Plains opisuje szczegółowo grupę autystycznych dzieci, których stan znacznie się poprawiał podczas stosowania leków przeciw Clostridii. Po odstawieniu leków dzieci wracały do stanu poprzedniego ponieważ nie mają zdrowej flory bakteryjnej kontrolującej bakterie Clostridia i zapobiegającej przenikaniu toksyn przez błonę śluzową do krwioobiegu. W wielu przypadkach nie wykryto Clostridii w stolcu dzieci, ponieważ Clostrida to bakterie beztlenowe i trudno je wykryć. Musimy znaleźć lepszą metodę wykrywania tych silnych patogenów.Drożdżaki i Clostridia dostały szczególną szansę w dobie antybiotyków. Duże spektrum antybiotyków nie dotyka ich zabijając korzystne bakterie w jelitach, których rolą było kontrolowanie drożdży i Clostridii. Tak więc po każdej serii antybiotyków te dwie grupy patogenów pozostają bez kontroli i namnażają się. Pacjenci, o których mowa, zazwyczaj od urodzenia wielokrotnie poddawani są terapii antybiotykowej.
Gluteomorfiny & kasomorfiny czyli opiaty z glutenu i kazeiny
Gluten jest białkiem obecnym w zbożach , głównie w pszenicy, życie, owsie i jęczmieniu. Kazeina jest białkiem obecnym w mleku krowim, kozim, owczym , ludzkim i wszystkich innych rodzajach mleka i produktach mlecznych. W organizmach dzieci i dorosłych z autyzmem i schizofrenią białka te nie są trawione właściwie ponieważ ich układ trawienny zawiera mnóstwo niewłaściwych mikroorganizmów, czyli nie jest zdrowy. Wskutek niewłaściwego trawienia gluten i kazeina zamieniają się w substancje strukturą przypominające środki odurzające, takie jak morfina czy heroina. Dohan, Reichelt, Shattock, Cade i inni wykonali szczegółowe badania, dzięki którym wykryto w moczu pacjentów chorych na schizofrenię i dzieci autystycznych peptydy glutenu i kazeiny zwane gluteomorfinami i kazomorfinami . Przypadkowo, znaleziono te same substancje u pacjentów z depresją i reumatoidalnym zapaleniem stawów. Substancje odurzające z pszenicy i mleka dostają się do mózgu i blokują pewne obszary w taki sposób jak heroina czy morfina wywołując różne objawy neurologiczne i psychiatryczne. Na podstawie tych badań opracowano dietę bez glutenu i kazeiny (GFCF).
Dermorfiny & Deltorfiny
Są to dwie niezmiernie toksyczne substancje o strukturze środków odurzających znalezione u dzieci autystycznych przez biochemika dr Alana Friedmana. Dermorfiny and deltorfiny po raz pierwszy zostały wykryte na skórze trującej żaby w Ameryce Południowej. Rodowici mieszkańcy zamaczali strzały w śluzie tych żab, by użyć ich do paraliżowania wrogów, gdyż deltorfina and dermorfina są niezwykle silnymi neurotoksynami. Dr Friedman uważa, że to nie żaba wytwarza te neurotoksyny, lecz grzyb, który bytuje na skórze żaby. Możliwe, że ten sam grzyb zagnieżdża jelito autystycznych dzieci dostarczając im dermorfin and deltorfin.
Testy kwasów organicznych dostępne w wielu laboratoriach na świecie wykrywają różne metabolity - efekt działalności mikroorganizmów w jelicie, które są wchłaniane i wydalane z moczem. Wiele z nich to substancje toksyczne.
Niskie stężenie siarczanów jest powszechnym zjawiskiem u tych pacjentów, co jest pośrednim wskaźnikiem zatrucia organizmu, gdyż siarczany są niezbędne przy detoksykacji i do prawidłowego metabolizmu neuroprzekaźników mózgu. W wielu przypadkach osoba może otrzymywać mnóstwo siarczanów w pożywieniu, ale są one konsumowane w procesach detoksykacji rzeki trucizn pochodzącej z jelit. Jednocześnie kolejna duża grupa bakterii powszechnie zasiedlających jelita z zaburzoną florą pochłania siarczany, sprawiając, że siarka jest niedostępna dla procesów w organizmie. Bakterie te przerabiają siarczany dostarczane z pokarmem na siarczyny, z których wiele ma właściwości toksyczne np. siarkowodór, który jest gazem o zapachu zgniłego jajka. Niektórzy rodzice mówią mi, że stolce ich autystycznych, nadpobudliwych dzieci mają ten charakterystyczny zapach.
Skład substancji toksycznych u każdego dziecka i dorosłego jest odmienny i indywidualny. Jednak wszystkie przypadki łączy wspólny mianownik: nieprawidłowa flora jelitowa. Substancje toksyczne, które są wytwarzane przez zaburzoną florę bateryjną przemieszczają się „na trasie” jelito-mózg. Dlatego połączyłam te zaburzenia pod wspólną nazwą: Zespół psychologiczno-jelitowy (GAPS). Dzieci i dorośli z zespołem GAPS mogą cierpieć z powodu autyzmu, ADHD/ADD, OCD, dysleksji, dyspraksji, schizofrenii, depresji, zaburzeń snu, alergii, astmy i egzemy we wszelkich możliwych kombinacjach. Są to pacjenci, którzy klasyfikują się w lukę wiedzy medycznej. Każde dziecko lub dorosły z problemami z uczeniem się, z problemami neurologicznymi lub psychiatrycznymi powinien być gruntownie przebadany pod kątem zaburzeń flory bakteryjnej. Przywrócenie prawidłowej flory bakteryjnej jelit oraz leczenie układu trawiennego powinno być priorytetem przy tego typu zaburzeniach, zanim zacznie się rozważać jakiekolwiek inne leczenie np. farmakologiczne.
Zespół psychologiczno-jelitowy GAPS wykazuje powiązanie między stanem jelit pacjenta, a funkcjonowaniem mózgu. Zależność ta była znana medykom od dawna. Ojciec współczesnej psychiatrii, francuski psychiatra Phillipe Pinel (1745-1828) po wielu latach leczenia pacjentów z zaburzeniami psychicznymi wyciągnął w 1807 roku wniosek: „Pierwotnym siedliskiem choroby psychicznej są na ogół okolice żołądka i jelit”. Długo przed nim Hippokrates (460-370 p.n.e.), ojciec współczesnej medycyny, powiedział: “Wszystkie choroby zaczynają się w jelitach!” Im więcej dowiadujemy się przy pomocy nowoczesnych metod naukowych, tym bardziej uświadamiamy sobie jak bardzo trafne były ich stwierdzenia!
Bibliografia.
Absolon CM at al. Psychological disturbance in atopic eczema: the extent of the problem in school-aged children. Br J Dematol, Vol 137(2), 1997, pp.24105.
Ashkenazi et al. Immunologic reaction in psychotic patients to fractions of gluten. Am J Psychiatry 1979; 136:1306-1309.
Baruk H. 1978. Psychoses of digestive origins. In: Hemmings and Hemmings (eds), Biological Basis of Schizophrenia. Lancaster MTP Press.
Bolte ER, (1998). Autism and Clostridium tetani. Medical Hypothesis 51(2): 133-144.
Cade R et al. Autism and schizophrenia: intestinal disorders. Nutritional Neuroscience. March 2000.
Dohan CF. Cereals and schizophrenia: data and hypothesis. Acta Psychiat Scand 1966; 42: 125-152.
Dohan CF et al. Relapsed schizophrenics: more rapid improvement on a milk and cereal free diet. Brit J Psychiat 1969; 115: 595-596.
Dohan et al. Is schizophrenia rare if grain is rare? Biology and Psychiatry. 1984: 19(3): 385-399.
Dohan FC. Is celiac disease a clue to pathogenesis of schizophrenia? Mental Hygiene. 1969; 53: 525-529.
Ferrari P et al. Immune status in infantile autism: Correlation between the immune status, autistic symptoms and levels of serotonin. Encephale 14:339-344, 1988.
Finegold SM. Therapy and epidemiology of autism--clostridial spores as key elements. Med Hypotheses. 2008;70(3):508-11.
Finegold SM, Molitoris D, Song Y, Liu C, Vaisanen ML, Bolte E, McTeague M, Sandler R, Wexler H, Marlowe EM, Collins MD, Lawson PA, Summanen P, Baysallar M, Tomzynski TJ, Read E, Johnson E, Rolfe R, Nasir P, Shah H, Haake DA, Manning P, Kaul A. Gastrointestinal microflora studies in late-onset autism. Clin Infect Dis. 2002 Sep 1;35(Suppl 1):S6-S16.
Furlano RI, Anthony A, Day R et al. Colonic CD8 and gamma delta T-cell infiltration with epithelial damage in children with autism. J Pediatr 2001;138: 366-72.
Horrobin DF, Glen AM, Vaddadi K. 1994. The membrane hypothesis of schizophrenia. Schiz Res 18, 195-207.
Horvath K, Papadimitriou JC, Rabsztyn A et al. Gastrointestinal abnormalities in children with autism. Journal of Pediatrics 1999; 135: 559-563.
Kawashima H, Takayuki M, Kashiwagi Y et al. Detection and sequencing of measles virus from peripheral blood mononuclear cells from patients with inflammatory bowel disease and autism. Digestive Diseases and Sciences. 2000;45:723-729.
Kirjavainen PV, Apostolov E, Salminen SS, Isolauri E 1999.New aspects of probiotics - a novel approach in the management of food allergy. (Review)(59refs).Allergy. 54(9):909-15, 1999 Sep.
Kontstanareas M and Homatidis S, (1987). Ear infections in autistic and normal children. Journal of Autism and Developmental Disorders, 17: 585.
Krasnogolovez VN. Colonic disbacteriosis - M.: Medicina, 1989 (Russian).
Lewis SJ, Freedman AR (1998). Review article: the use of biotherapeutic agents in the prevention and treatment of gastrointestinal disease. (Review)(144 refs). Alimentary Pharmacology and Therapeutics. 12(9):807-22, 1998 Sep.
Lykova EA, Bondarenko VM, Sidorenko SV, Grishina ME, Murashova AD, Minaev VI, Rytikov FM, Korsunski AA (1999). Combined antibacterial and probiotic therapy of Helicobacter - associated disease in children (Russian).Zhurnal Microbiologii, Epidemiologii I Immunobiologii. 1999 Mar-Apr;(2):76-81.
Macfarlane GT, Cummings JH (1999). Probiotics and prebiotics: can regulating the activities of intestinal bacteria benefit health? (Review) (48 refs).BMJ. 1999 April;318:999-1003.
McCandless J. Children with starving brains. 2003. ISBN 1-883647-10-X.
Mycroft et al. JIF-like sequences in milk and wheat proteins. NEJM 1982; 307: 895.
Papalos D, Papalos J. The bipolar child. Broadway Books, 2000.
Parracho HM, Bingham MO, Gibson GR, McCartney AL. Differences between the gut microflora of children with autistic spectrum disorders and that of healthy children. J Med Microbiol. 2005 Oct;54(Pt 10):987-91.
Plioplys AV at al. Lymphocyte function in autism and Rett syndrome. Neuropsychobiology 7:12-16, 1994.
Reichelt K et al. Gluten, milk proteins and autism: dietary intervention effects on behaviour and peptide secretions. Journal of Applied Nutrition. 42:1-11, 1990.
Reichelt K et al. Biologically active peptide-containing fractions in schizophrenia and childhood autism. Adv Biochem Psychopharmacol 28:627-47, 1981.
Rimland B. New hope for safe and effective treatments for autism. Autism Research Review International 8:3, 1994.
Samonis G et al. (1994). Prospective evaluation of the impact of broad-spectrum antibiotics on the yeast flora of the human gut. European Journal of Clinical Microbiology and Infections Diseases 13: 665-7.
Schoenthaler SJ et al. The effect of randomised vitamin-mineral supplementation on violent and non-violent antisocial behaviour among incarcerated juveniles. J Nut Env Med, Vol 7, 1997, pp.343-352.
Singh V. Neuro-immunopathogenesis in autism. 2001. New Foundations of Biology. Berczi I & Gorczynski RM (eds) Elsevier Science B.V. pp 447-458.
Singh V at al. Changes in soluble interleukin-2, interleukin-2 rector, T8 antigen, and interleukin-I in the serum of autistic children. Clin. Immunol. Immunopath. 61:448-455, 1991.
Singh V et al. Immunodiagnosis and immunotherapy in autistic children. Ann NY Acad Sci 540:602-604, 1988.
Singh V et al. Serological association of measles virus and human herpesvirus-6 with brain autoantibodies in autism. Clinical Immunology and Immunopathology. 1998:89; 105-108.
Singh & Kay. Wheat gluten as a pathogenic factor in schizophrenia. Science 1975: 191: 401-402.
Sioudrou et al. Opioid peptides derived from food proteins. The exorphins. J Biol Chem. 1979; 254:2446-2449.
Shaw W. Biological Treatments for Autism and PDD. 2002. ISBN 0-9661238-0-6
Tabolin VA, Belmer SV, Gasilina TV, Muhina UG, Korneva TI. Rational therapy of intestinal disbacteriosis in children. - M.:Medicina, 1998, 22p (Russian).
Vorobiev AA, Pak SG et al. (1998). Disbacteriosis in children. A textbook for doctors and medical students.(Russian). M.: “KMK Lt.”, 1998. 64p. ISBN 5-87317-049-5.
Waizman A et al. Abnormal immune response to brain tissue antigen in the syndrome of autism. Am J Psychiatry 139:1462-1465, 1982.
Wakefield AJ, Anthony A et al. Enterocolitis in children with developmental disorders. AIA Journal, Autumn 2001
Wakefield AJ, Murch SH, Anthony A, et al. Ileal-lymphoid-nodular hyperplasia, non-specific colitis and pervasive developmental disorder in children. Lancet 1998; 351:637-41.
Wakefield AJ and Montgomery SM. Autism, viral infection and measles, mumps, rubella vaccination. Israeli Medical Association Journal 1999;1:183-187.
Walker-Smith JA. Autism, inflammatory bowel disease and MMR vaccine. Lancet 1998; 351: 1356-57.
Ward NI. Assessment of clinical factors in relation to child hyperactivity. J Nutr Environ Med, Vol 7, 1997, p.333-342.
Ward NI. Hyperactivity and a previous history of antibiotic usage. Nutrition Practitioner, Vol 3(3), 2001, p.12.
Waring (2001). Sulphate, sulphation and gut permeability: are cytokines involved? In: The Biology of Autism – Unravelled. Conference proceedings 11th May 2001, Institute of Electrical Engineers, London.
Warren R et al. Immune abnormalities in patients with autism. J. Autism Develop Dis. 16, 189-197, 1986.
Warren PP at al. Reduced natural killer cell activity in autism. J Am Acad Child Phychol 26: 333-335, 1987.
Wilson K, Moore L, Patel M, Permoad P. Suppression of potential pathogens by a defined colonic microflora. Microbial Ecology in Health and Disease. 1988; 1:237-43.
Yonk LJ et al. D4+ per T cell depression in autism. Immunol Lett 35: 341-346, 1990.