Fussy eaters and failure to thrive
Om dit onderwerp goed te begrijpen en te leren hoe voeding in het menu van kieskeurige eters te introduceren, lees svp het hoofdstuk ‘Oh nee, het is ‘voedertijd!’’ in het GAPS boek. Dit hoofdstuk zal je voorzien van alle middelen om je kieskeurige kind alles wat je kookt te laten eten.
De meeste GAPS patiënten zijn kieskeurig wat voeding betreft en beperken hun voedselkeuze tot zoete en zetmeelrijke zaken, met name kinderen. Ze raken gevangen in een vicueuze cirkel van eetbuien en afhankelijkheid van de voeding die slecht voor ze is en weigeren al het andere voedsel. Dit probleem is het meest uitgesproken bij autistische kinderen.
De kieskeurige eetgewoonten van zowel GAPS volwassenen als kinderen leidt vaak tot een veel voorkomende vergissing bij de introductie van SCD: de meesten zijn geneigd de zoete en onverteerbare dingen in te wisselen voor SCD geoorloofd zoet voedsel. Ze ontdekken de lekkernijen binnen SCD als toetjes, cake, koekjes, broodjes, etc. Het gevolg hiervan is dat het kind leeft op amandelmeel en honing, wat niet direct de voordelen van GAPS biedt, bovendien is het geen gezonde manier van eten. Het volgen van de introductiefasen alvorens verder te gaan met full GAPS bewerkstelligt goede eetgewoonten zonder de voor de hand liggende fouten te maken.
Groeiachterstand.
Groeiachterstand is een veelvoorkomend fenomeen binnen GAPS families. Een kind met abnormale darmflora kan groeien op borstmelk. Daarentegen, als het kind vast voedsel gaat eten zal het instinctief leren dat voedsel (buiten de moedermelk) hem/haar ziek zal maken. Omdat het spijsverteringssysteem niet in staat is vast voedsel goed te verteren zal het kind verschillende onplezierige symptomen ervaren: buikpijn, spierpijn, jeuk, hoofdpijn, vermoeidheid, etc. Het kind zal, terecht, vast voedsel weigeren. Het is zeldzaam dat een kind ouder dan zes maanden volledig op borstvoeding kan leven, dus zonder vast voedsel zal het kind achterblijven op de groeicurve en gewicht gaan verliezen ipv aan te komen. De diagnose ‘groeiachterstand’ laat dan niet lang op zich wachten.
De zogeheten ‘opvolgmelk’, gebaseerd op granen, is totaal ongeschikt voor deze kinderen en zouden niet aan hen gegeven moeten worden. Lees de pagina ‘Uw baby en GAPS‘ en volg het dieet voor introductie dat daar wordt beschreven. Begin met warme zelfgemaakte vleesbouillon vermengd met zelfgemaakte yoghurt. Zorg er voor dat het kind alleen borstvoeding krijgt ná de bouillon, bij wijze van beloning of extra. Je kind moet leren iets te eten voordat het de borst krijgt. Begin met een kleine hoeveelheid, bijv. 1-2 theelepels en voer de hoeveelheid geleidelijk op. Voedt elk uur en doe dat op een moment dat zowel jij als je kind kalm en tevreden zijn. Laat het duidelijk zijn dat als je kind zich om wat voor reden dan ook naar voelt, dat het dan getroost moet worden met borstvoeding zonder te verwachten dat het eerst bouillon met yoghurt eet.
Vanaf het moment dat je kind voldoende hoeveelheden bouillon met yoghurt eet kun je andere voeding gaan introduceren zoals beschreven op die pagina. Blijf doorgaan me borstvoeding gedurende nog ongeveer een jaar, hoewel deze kinderen er baat bij hebben ze nog minimaal tot 18-24 maanden aan de borst te houden.
Kieskeurige eters en het GAPS dieet.
Vraag: Mijn kind is erg pietluttig en beperkt zijn dieet. Hoe kan ik hem zover krijgen GAPS-voedsel te eten? Dit is, begrijpelijk, één van de meest gestelde vragen. Het was ook mijn belangrijkste vraag. Ik zocht overal naar antwoorden en benaderde zelfs op seminars de experts met deze vraag terwijl ‘kieskeurig’ in het geval van mijn kind een understatement was. Ik wilde dat mijn zoon het helende voedsel zou eten maar vroeg mezelf af hoe ik dit voor elkaar moest krijgen met zijn extreme aversie tegen bepaald voedsel en orale gevoeligheden. Hij wilde slechts vijf dingen eten dus gaven we hem de GAPS-alternatieven die hij lekker vond zoals gepaneerde kipstukjes gebakken in varkensvet (grote fout!). Hij at het maar het voorzag hem natuurlijk niet van het noodzakelijke helende voeding. Het elimineerde slechts de voeding die hij moest zien te vermijden en het verzag hem van de alternatieven voor voeding die lekker hij vond. Melk en granen waren al geen onderdeel meer van zijn voeding en het leek erop dat dat hem goed deed maar hij bleef vasthouden aan zijn eigen voedingsgewoonten en boekte maar erg langzaam vooruitgang. Pas op het moment dat ik besloot ‘Applied Behaviour Analysis (ABA)’ strategiën (wordt besproken in het hoofdstuk ‘Oh nee, het is voedertijd!) toe te passen om hem te laten eten wat zijn lichaam zo nodig had, zagen we ongelofelijke veranderingen. Ik realiseerde me dat als ik dit wilde doen, ik me voor 100% moest inzetten en goed voorbereid, strikt en consequent moest zijn in mijn aanpak. Een andere belangrijke factor was dat ik niet aan hem moest toegeven en het moest vermijden hem iets anders te geven dan de voeding die hij weigerde. ABA moest een duidelijk en realistisch doel hebben en goede, graag geziene beloningen. We ontwikkelden hulpmiddelen en manieren van interventie die pasten bij wat hij nodig had en prettig vond en waarmee hij zelf iets kon. Hiermee maakten we een begin met het invoeren van nieuw voedsel passend bij de GAPS introductiefasen. Alles wat we hem in de twee weken daarna gaven was zelfgemaakte soep en vlees. Dit was erg moeilijk omdat hij kokhalsde, schreeuwde, zichzelf verwondde en braakte. Toen hij eenmaal ontdekte dat hij een beloning zou krijgen paste hij zich aan. In de eerste paar dagen werkten mijn echtgenoot en ik samen als team. Na een aantal dagen begon hij met ontgiften en werd ziek. Sommige symptomen werden erger. Hij stopte zelfs met eten waarover we later ontdekten dat dat normaal is in deze fase. Hoewel het zorgelijk was loodsten we hem door de ontgiftingsfase alsof het een ernstig virus of verkoudheid was en geleidelijk aan gaven we hem de soep en bouillons in kleine hoeveelheden totdat hij in staat was het te verdragen. Gaandeweg de tweede week vroeg hij om meer en meer, tot we dachten ‘ho, stop, je buik is nu wel vol’. Hij verlangde naar het voedsel waartegen hij zich tien dagen daarvoor nog verzette en eet er nu veel van.
In de tweede week startten we met de tweede fase van de GAPS introductiefasen met lamsvlees en groenten. We stonden in de startblokken om onze strategieën weer toe te passen maar tot onze verbazing at hij met genoegen zonder welke ABA interventie dan ook. Daarna vroeg hij om bananen en ander fruit welke hij in het verleden nooit wilde eten. Ik dacht niet dat hij het zou eten maar ik gaf het hem en tot mijn verbazing at hij hem op en vroeg om nóg een, en daarna een appel. Jammer genoeg konden we hem de tweede banaan en ook ander fruit niet geven omdat we ons wilden houden aan het interventieprotocol. Ik had het nooit geloofd als ik het niet zelf gezien had. Dit was het moment waarop ik tegen mijn echtgenoot zei: “Ouders zouden dit moeten weten!” Nu ben ik mensen aan het vertellen en onderwijzen dat het onmogelijke mogelijk is. Ik heb het genoegen gehad te zien hoe andere ouders, die dachten dat het onmogelijk zou zijn, hun kind zagen veranderen in tien dagen.
Het is het meer dan waard als het slechts 100% inzet van de ouders, goed helend voedsel, een individueel ABA-plan, en een paar dollars voor de beloningen kost. Ik zou honderden dollars uitgegeven hebben slechts om een expert hem te laten eten wat hij nodig heeft! In plaats daarvan hebben we het zelf gedaan en het geld uitgegeven aan de kadootjes voor onze zoon. Als je denkt dat je dit kunt doen moedig ik je hierbij meer dan aan omdat ik andere ouders hun doel heb zien behalen terwijl ze dit onmogelijk achtten. De helende eigenschappen van de vleesbouillons en de soep ‘repareren’ de microvilli en de entrocyten in de darmwand en dat interacteert met de hersenen, smaak en aanpassing wat betreft orale gevoeligheden met betrekking tot voedsel. Op één of andere manier verandert het de processen dus het is het meer dan waard een poging te wagen. Het kan moeilijker zijn met wat oudere kinderen maar waar een wil is is een weg. Blijf met ze praten en onderwijs ze waar je maar kunt. Jij kent je kinderen beter dan wie dan ook dus je zult er in slagen de juiste motivaties en strategieën te vinden om een ABA-plan in te voeren als je dat wilt. Onthoudt dat de beste resultaten worden behaald door ABA te combineren met de GAPS-introductiefasen.
Heb vertrouwen, geef alles en beschouw voedsel als jouw liefde voor je kind. Wat heb je te verliezen?
Vertaald | www.GAPSDieet.nl